ΜΕΣΑ ΑΠ' ΤΗ ΧΑΡΑΜΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΑΣ
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007
ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ ΝΥΧΤΕΣ
Ένα ποτήρι κρασί μισοτελειωμένο.
Εσείς πρίγκιπες της χαράς.
Κι εγώ καβάλα στη μαυροφορεμένη μου ψυχή,υπασπιστής θανάτου.
Ν' αφήσετε ένα λουλούδι εις μνήμην.
Από καιρό αναπάντητος.
Νεότερες αναρτήσεις
Παλαιότερες αναρτήσεις
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)