ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Με θυμάμαι.
Σκουρισμένο γρανάζι σε ρολόι.
Δολοφόνος πεθαμένων από καιρό στιγμών.
Κρεμασμένος στην αγχόνη του δήμιου χρόνου.
Κι ύστερα ήρθες εσύ.
Με χάδια σπαθιά.
Με φιλιά περσικά τόξα.
Αποκαθήλωση.
Δε ρώτησα τ' όνομά σου.
Σαν από καιρό γνωστοί σε φώναξα απλά Σωτηρία.

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ

Σε μια παραλία.
Μετρώντας τους κόκκους της άμμου πάνω σ' ένα κορμί.
Μετρώντας των ερωτικό παλμό των κυμάτων καθώς χαϊδεύουν τους βράχους.
Μελετώντας την αρσενική δύναμη του ήλιου
καθώς μεταμορφώνει τα κορμιά μας σε μελαχρινούςήρωες παραμυθιών.
Αφήνοντας το αρμυρό νερό να διαβρώσει όλους τους φόβους του θανάτου.
Κλέβοντας ιστορίες που ο γερο - Πωσειδώνας παραμιλά στη μέθη του.