Σε μεσαιωνικά στενά τριγυρίζει καβαλάρισα η ψυχή.
Με το τριαντάφυλλο ηττημένου ιππότη στο χέρι.
Μόχθησα μ' αντάμωσα το μεταξένιο σου μαντήλι.
Ξημέρωμα στα πρώτα χτυπήματα της καμπάνας του Ντουόμο γλέντησα με το μεταξένιο σου κορμί.
Λάφυρο φέραμε πίσω εκείνο το γλυκό κοκκίνισμα στα μάγουλα
και τη λαχτάρα για έρωτα που αφήνει πίσω
του το τοσκανέζικο κρασί.
